Luister hier de kerkdienst terug op Paasmorgen met ds. Tom Mikkers en met muziek van Elly Rote (vleugel) en Eline Rote (fluit). De dienst begint bij 12 minuten. Of lees hieronder een samenvatting van de overdenking. Tom Mikkers preekte over de het verhaal van de Emmaüsgangers en het verhaal van Maria Magdalena die Jezus niet meteen herkende bij het open graf.

Omhels het leven! Dat maken we in de maand april ook concreet met het goede doel dat we steunen: de Wassenaarse Reddingsbrigade. Doet u mee? U kunt uw bijdrage overmaken op onze bankrekening NL21 ABNA 0484 6592 27 t.n.v. VGG NPB Wassenaar o.v.v. collecte april, Wassenaarse Reddingsbrigade.

Hij is er niet

“Hij is hier niet”. De ontdekking die de vrouwen deden bij het graf, is voor ons tweeduizend jaar later misschien wel dagelijkse realiteit geworden; “business as usual”. Hij is er niet, Jezus is weg. Vele antwoorden en mogelijkheden hebben theologen, priesters en dominees aangedragen om de afwezigheid van Christus te duiden. De leegte is gevuld met kerken en kathedralen en kerkelijke ambtsdragers. “Wat zitten jullie nou te huilen, wij weten toch hoe het zit?”

Kritisch

Nu hebben we alle reden om het Paasverhaal kritisch af te kluiven. Dood en eindigheid horen bij het leven en wat wijst eigenlijk op het tegendeel? Toch daagt het Paasverhaal ons uit om de afwezigheid van Christus niet als een absoluut feit te zien en na te denken over de eeuwigheid. Dat wat altijd blijft. Het Paasverhaal kun je zien als een rode draad met twee uiteinden. Aan de kant afwezigheid, aan de andere kant aanwezigheid.

Kom dichterbij

Daarover gaat het tweede verhaal dat vandaag is gelezen, het deel uit de Emmaüsgangers. Niet “raak me niet aan” maar “deel het brood en kom dichterbij. Omhels het leven maar, kom eet met me, praat met met, blijf bij me.” En daar word je warm van binnen van. De koude leegte van het graf maakt plaats voor warme harten en herkenning .

Een warm hart

De twee Emmaüsgangers krijgen een warm hart als zij Jezus herkennen bij het breken van het brood. Voor ons vrijzinnigen is dit misschien te emotioneel, te piëtistisch maar ik vertel het u vanochtend om te  laten zien dat in het Paasevangelie deze twee sporen besloten liggen: de afwezigheid en het gemis in het verhaal van Johannes en een diep gevoelde aanwezigheid in het Lucasevangelie  in het verhaal van de Emmaüsgangers. Nu is afwezigheid van God  iets waar we gemakkelijk over praten maar die aanwezigheid is vaak – en niet helemaal ten onrechte  – problematisch. Hoe vanzelfsprekend is een brandend hart voor ons omdat Christus is opgestaan?

Ach, dat Hem de vijand

kende met een kus,

en dat Hij zijn vrienden

vreemd bleef tot Emmaüs

 

Ach, waren  wij dat niet?

Ach, ik niet? Ach, jij niet?

Martinus Nijhoff

Pasen kan voor ons heel lang vreemd feest blijven. Opstanding en het graf achter je laten, verhalen over de dood die verslagen is en een nieuw leven betrekken in onze werkelijkheid kost soms moeite. Meer dan ooit zijn we weer onder de indruk geraakt van de werkelijkheid van de dood. Dat is wat dit Coronajaar ook heeft laten zien.

Iets gedempter

Er zijn redenen genoeg om niet al te uitbundig te juichen rond het Paasfeest. U zij de glorie? Het  mag ook iets gedempter. Het is trouwens volgens mij ook niet  zo dat het na de opstanding van Jezus  nergens meer krast en kraakt.  Het Paasevangelie is geen eendimensionaal halleluja-verhaal. Er zitten allerlei rafelranden aan de verhalen die we rond Pasen lezen. Er is blijkbaar tijd voor nodig om de overwinning op de dood tot je door te laten dringen.

Neem de tijd

Ieder die ooit geleefd met leegte en verlies weet het: neem de tijd om met afwezigheid te leren leven. Dat is wijze pastorale raad die bij dat graf beter had kunnen klinken dan de woorden van de engel: “Wat zoekt gij, de levende bij de doden?” of “Wat sta je te huilen?”

Paaswens

Neem de tijd, dat is dit jaar mijn paaswens. Het leven echt omhelzen heeft tijd nodig. Tijd waarin ook de donkerte en diepte van het leven niet worden weggeduwd maar worden verwerkt, verteerd en begrepen. Om zo te ontdekken dat in die duisternis –  in die afwezigheid van zoveel waarnaar je verlangt – het licht toch ineens doorbreekt. Neem de tijd en omhels het leven als jij er weer klaar voor bent. Elk leven heeft zijn eigen Paas-momenten waarop je het leven weer kunt omhelzen. Ook als je dit  op deze morgen niet voelt omdat jouw leven op dit moment niet gemakkelijk is. Neem de tijd voordat je het leven weer omhelst. Want het leven omhelsen betekent dat alle afwezigheid, alle gemis, alle pijn wordt doorbroken.  En het moment waarop dat gebeurt is niet af te dwingen. Het is misschien wel de kern van genade.

En zij stonden op en keerder terzelfder tijd terug naar Jeruzalem en zij vonden de elven en die bij hen waren, vergaderd en dezen zeiden: De Heer is waarlijk opgewekt en is aan Simon verschenen. En zij verhaalden wat onderweg was gebeurd en hoe Hij door hen herkend was bij het breken van het brood.